Cafe Kopalnia

Co się dzieje z Manchesterem United? Czy naprawdę wszystko da się usprawiedliwić żerującą na klubie rodziną Glazerów? Czy może jednak stała się ona łatwym wytłumaczeniem niekompetencji i generalnego rozkładu, jaki zaczął panować na Old Trafford i w Carrington? Czy zwolnienie Erika Ten Haga byłoby odpowiedzią na jakiekolwiek pytanie zadawane w kontekście United?

W nowej Polsce i nowej rzeczywistości, niestety wciąż stara bieda piłkarska. Wciąż naszych piłkarzy charakteryzuje strach, wciąż mogą się wystraszyć rywala, stadionu, kolegów, braku kolegów. W zasadzie cokolwiek może mieć negatywny wpływ na zawodników w biało-czerwonych strojach. Z drugiej strony jak tu się dziwić, skoro ta kadra nie ma żadnych podstaw, do których może wrócić i na których się oprzeć. To permanentny plac budowy, ciągłe zmiany koncepcji i personelu.

Grzegorz Krychowiak skończył karierę w reprezentacji. Opowieść o Krychowiaku i przyglądanie się jego występom w kadrze, są podróżą przez ostatnią dekadę polskiej piłki. A może wręcz jest tak, że reprezentacja była tak silna, jak mocny był Krychowiak. Gdy w 2016 należał do czołowych środkowych pomocników La Liga, przyszedł najlepszy turniej w nowoczesnej historii polskiej piłki... a później już był tylko zjazd. Tak naprawdę zjazd dość gwałtowny. I co dalej? Czy polski futbol potrzebuje następcy Krychowiaka? Czy wręcz przeciwnie - dla takich piłkarzy już nie ma miejsca?

Czy ten PZPN, z Cezarym Kuleszą i bandą politykierów poutykanych w przeróżnych komórkach związku, ma w ogóle szanse zbudować sensowną reprezentację? Pogodzić piłkarzy, którzy się nie lubią, którzy zarzucają sobie nawzajem kłamstwa, których kapitan twierdzi publicznie, iż koledzy się mentalnie do gry w reprezentacji nie nadają? Atmosferę wokół kadry zmienić mogą tylko wyniki, ale jeśli PZPN będzie działał nadal tak samo, o wyniki może być trudno. Niezależnie czy nowy trener będzie się nazywał Papszun. Probierz, czy Kowalski.

Czy bać się saudyjskiej inwazji na futbol. Dlaczego Mohamed Bin Salman pokochał piłkę nożną i czy wkrótce wszyscy będziemy grali w jego lidze? Czy to przemyślana kampania dywersyfikacji dochodu Arabii Saudyjskiej, próba zmuszenia młodego, ale otyłego społeczeństwa do ruchu, czy pranie wizerunku? A może wszystko na raz?

Po blamażu w Kiszyniowie zastanawiamy się nad skalą tej porażki i próbujemy ją wpisać w kontekst historyczny. Szukając odpowiedzialnych, siłą rzeczy spoglądamy na kapitana – Roberta Lewandowskiego, który od pewnego czasu przestał tak łatwo wykupywać się strzelanymi na potęgę golami i mnóstwo publicznej sympatii zaczął tracić. Kadra jest bez liderów, rozlazła od środka i nie za bardzo wiadomo, jak to naprawić. Aczkolwiek my zgłaszamy się do stworzenia think-thanku, oczywiście pod patronatem wielkiego przyjaciela tej reprezentacji i sportu w ogóle - Pana Premiera.

Długi odcinek słuchowiska, bo tylu tematów w jednym odcinku jeszcze nie poruszaliśmy. Tym razem rozmawiamy o wszystkim, co w nas w tym sezonie rezonowało. Wielkie Brighton i Roberto De Zerbi, Luton Town i jego cudowny stadion, wygrana City w Lidze Mistrzów, masakryczna organizacja finału w Stambule i 115 zarzutów FA wobec klubu Guardioli. Triumf Messiego w mundialu i nagłe zakończenie przezeń kariery. Powołujemy także do życia nowe rozgrywki, które już niedługo WY rozegracie.

Słuchowisko numer 59, a w nim wszystko stanęło na głowie — Stec śpiewa, Żelazny nieudolnie próbuje żartować, a Zachodny to wszystko ze swadą i brawurą prowadzi. Temat mógł być tylko jeden — czy Manchester City jest zagrożeniem dla futbolu? Z takim trenerem (wiemy, wiemy: niech weźmie Stoke i coś udowodni), z takimi możliwościami finansowymi i takimi prawnikami, którzy będą walczyć z UEFA czy Premier League po sądach.

Stec wprost z Neapolu opowiada o tym, co się dzieje pod Wezuwiuszem i jak całe miasto przeżywa pierwsze od 33 lat mistrzostwo – „całe miasto”, nie ma w tym grama przesady. Neapol jest przystrojony w błękitno-białe barwy, każda kamienica, każda ulica pełna jest barw i podziękowań. Stec tam był i chociaż mówi, że trzeba to przeżyć, to stara się opowiedzieć. Przy okazji poruszamy temat domniemanego renesansu Serie A.

Fernando Santos objął kadrę toksyczną. Zatrutą po epizodzie Czesława Michniewicza – cierpiącą na syndrom oblężonej twierdzy, splamioną aferą premiową, z liderami kłamiącymi kibicom i dziennikarzom. Jakie było rozwiązanie tej sytuacji? Zarządzenie ciszy medialnej. Jaki skutek to przyniosło, pokazało 150 sekund w Pradze. Dodatkowo jeden z najgorszych momentów w karierze zalicza najważniejszy piłkarz tej drużyny i jej kapitan — Robert Lewandowski.

Pieniądze płynące strumieniami do Premier League podzieliły Europę. Z jednej strony wielki angielski kontynent, z drugiej europejskie wysepki. Czy wyspiarze mają jakiekolwiek szanse się przed angielską dominacją uchronić? W końcu futbol to wciąż tylko 90 minut, podczas których można się okazać lepszym nawet od najbogatszego i najlepiej zarządzanego rywala. Liga Mistrzów jest w ostatnich latach zdominowana przez Real i Barcelonę, Liga Europy to rozgrywki Sevilli, Messi i Mbappe wciąż wybierają grę w Paryżu. A jednak poczucie, że Premier League odjeżdża reszcie, jest wszechobecne.

Juventus minus 15 punktów i trwające postępowanie, Manchester City i 115 zarzutów o przekręty finansowe, majaczące na horyzoncie kary łącznie z odebraniem tytułów mistrzowskich i wykluczeniem z Premier League. Do tego szalejąca na rynku transferowym Chelsea, która będzie amortyzować swoje długoletnie kontrakty przez najbliższe lata. Ostatnio można odnieść wrażenie, że kreatywny księgowy jest równie ważną postacią w topowych klubach co kreatywny rozgrywający. Jak to jest z tymi pieniędzmi, regulacjami i oszukiwaniem.

W końcu jest. Nowy trener reprezentacji Polski - Fernando Santos. Zapraszamy na słuchowisko, gdzie w stałym składzie zastanawiamy się jaka będzie reprezentacja Santosa, czego po nim oczekujemy, czy zmieni styl kadry, a także ujawniamy czego mu zazdrościmy. Rozmawiamy też o procesie rekrutacji nowego trenera i czy Cezary Kulesza za punkt honoru postawił sobie wybrać najlepszego z możliwych szkoleniowców, czy może jednak przechytrzyć dziennikarzy?

Czy rok 2022 zapamiętamy głównie przez to, że arabskie pieniądze pokazały, że od teraz można już wszystko? Czy jednak pierwszą myślą przy wspominaniu minionych 12 miesięcy będzie premia od Morawieckiego? A może grupa rekonstrukcyjna Afery Fryzjera? A może jednak Messi? Tylko który? Ten asystujący przy golu Alvareza, czy ubrany w biszt przez Emira i Gianniego Infantino?

Ani słowa o Polakach - taki był roboczy turniej tego odcinka. A to dlatego, że drużyna Czesława Michniewicza już i tak zbyt długo nam psuła krew i odsuwała naszą uwagę od tego naprawdę sportowo świetnego mundialu. A w Katarze wydarzyło się mnóstwo magii - Messi, Mbappe, Maroko (Michniewicz - nie). Gadamy o turnieju, o tym czy rozgrywanie mistrzostw w środku sezonu pozytywnie wpłynęło na poziom, no i o tym czy Katar skutecznie się wybielił i wyprał wizerunek.

Czesław Michniewicz odbył tour medialny, w którym tłumaczył nasz występ na mundialu i oczywiście historię tej nieszczęsnej premii. Wywiadu udzielił również Robert Lewandowski, który odnosił się do nieszczęsnego stylu i makabrycznej premii (czy tam odwrotnie). A my się zastanawiamy komu wierzyć i dlaczego żadnemu z nich. Co do jednego jesteśmy zgodni - kadra swoim występem w Katarze na żadną premię nie zasłużyła, a przyklejenie się rządzących polityków do piłki, popsuło klimat wokół kadry jeszcze bardziej.

„Bozia czuwała nad tym awansem” powiedział na pomeczowej konferencji Czesław Michniewicz. I faktycznie nie sposób odnieść wrażenia, że reprezentacja Polski zawierzyła przejście do 1/8 finału jakiejś sile nadprzyrodzonej. Czy była to Bozia? Niewykluczone. O dyskusji wokół stylu i nastawienia, meczu z mistrzami świata jako nagrodzie i mundialu pełnym niespodzianek jubileuszowe 50. słuchowisko #CafeKopalnia FOTO: Kuba Atys

Po co się jedzie na mundial? Czy są cele nadrzędne? Czy wynik musi przyćmić wszystko? Razem z Michałem Okońskim z Tygodnika Powszechnego i Michałem Zachodnym z Viaplay rozmawiamy o odwadze. O tym, że impreza czterolecia nie musi przynosić tylko trosk i zgryzot, że jest miejsce dla drużyn, które przyjeżdżają się pokazać. Zastanawiamy się nad tym, czy rozmowa o antyfutbolu Czesława Michniewicza może się przemienić w próbę zdefiniowania naszej tożsamości piłkarskiej. I czy tak konserwatywny kraj jak Polska skazany jest na futbol de derecha?

Pierwsze łączenie ze Stecem - czyli jak jest w Katarze i jak będzie. Niemiłosiernie gorąco czy jednak cholernie zimno?Czy na środku pustyni już daje się odczuć mundialową gorączkę, kto komu kibicuje i gdzie ludzie będą spać.

Czesław Michniewicz ogłosił kadrę na mistrzostwa świata. Wszyscy wokół dyskutują o czwartym bramkarzu i obrońcy, który ma szansę pojawić się na boisku tylko gdy komuś innemu urwie nogę, podyskutowaliśmy i my. W ostatnim przed mundialem słuchowisku stwierdzamy, że kadra doskonale obrazuje stan polskiej piłki. Gdzie mnóstwo jest przypadkowości, przemiał jest ogromny i w zasadzie liczy się wyłącznie tu i teraz. W przypadku drużyny Czesława Michniewicza wręcz chodzi o złapanie tego tu i teraz. Liczy się każdy kto zdradza chociaż zalążki formy, każdy kto w ogóle gra. W drugiej części tego długiego odcinka bawimy się w mundialowe przewidywania. Ile goli zdobędzie Cristiano Ronaldo, czy Afryka w końcu przebrnie ćwierćfinał,, czy Belgia zatańczy ostatni taniec.